ستیز و ستایش
در آیه ۶ از مزمور ۱۴۹ در مورد ستایش خداوند و شمشیر دو دم صحبت شده است.
در وجود ما انسانها قلمروهائی وجود دارند که ضد خداست و بایستی دائما با آنها مبارزه نمائیم و تا زمانیکه با این قلمرو ها مبارزه نکنیم، نمیتوانیم ستایش و پرستشی واقعی داشته باشیم.
سه قلمروئی که بایستی با آنها مبازه نمائیم:
۱- تصویری که از خودمان به دیگران ارائه میکنیم: بعضی از انسانها دائما در این تفکر هستند که دیگران در مورد آنها چه تصویری دارند که با یستی باین مسئله مبارزه نمائیم.
۲- غرق شدگی در خود: گاهی آنقدر غرق و نگران افکار خود هستیم که نمیتوانیم خدا را ستایش و پرستش نمائیم.
۳- راحت طلبی: بایستی بر ضد راحت طلبی خود شمشیر را برداریم و با آن مبارزه نمائیم.
آیا نسبت به قلمروهای درونی خود بی تفاوت شده ایم ؟ آیا شمشیرهای ما در این مبارزه کند شده اند؟
بایستی اقدامی اساسی انجام دهیم و با این قلمرو ها مبارزه کرده تا بتوانیم خداوند را درست پرستش و ستایش نمائیم.